6 Şubat 2012 Pazartesi

Hayatta tek başımayım

Emine MALĞAÇ

Üniversite öğrencisi B.Y., siyasetçisinden sokaktaki insana kadar eşcinsellere bakış açısının hala dışlayıcı olduğunu söylüyor. B.Y. ile cinsel yönelimini ve yaşadığı zorlukları konuştuk.


Cinsel farklılığınızı ne zaman hissettiniz?
Ergenlik çağında biyolojik olarak bir insanın yaşaması gereken şeyleri yaşamadım. Ağabeyimin bir erkek arkadaşına karşı duygularım olunca her ne kadar  biyolojik olarak erkek olarak görünsem de farklı bir cinsiyette olduğumu fark ettim. Yani 14 yaşındayken emin oldum.
Bunu fark ettiğinizde duygu karmaşası yaşadınız mı?
Hayır duygu karmaşıklığı yaşamadım. Çünkü bir kız çocuğun yönelimlerini yaşıyordum, kız çocukları özellikle takılara aksesuarlara ve oyuncak bebeklere ilgi duyar ben de aynı şeylere karşı meraklıydım ve bunlara sahip olmak isterdim.
Aileniz ne zaman farkına vardı ve tepkileri ne oldu?
Ailem bundan üç yıl önce beni evlendirmek istedi. Defalarca reddetmeme rağmen evlendirmekte çok ısrar ettiler.  Ben de bunu açıklamak zorunda kaldım. Bir kızın hissettikleri şeyleri hissettiğimi ve bundan dolayı evlenemeyeceğimi söyledim. Yaşam tarzımı ve davranışlarımı biliyorlardı, ama bir evlilik yaparsam düzeleceğimi zannediyorlardı. Hatta bir yıl kadar tedavi gördüm, fakat öyle olmadı, bunu açıklayınca ben de ağır bir yükün altından kalktım. Ailem çok anlayışlı yaklaştı ve onlara güven sağladım.
Şu an üniversite öğrencisisiniz, okul hayatında cinsel yöneliminizden dolayı zorluk çekiyor musunuz?
Üniversite hayatında henüz olumsuz bir şey yaşamadım, ama ortaokul ve lise eğitim hayatında çok zorluk çektim. Çoğu kez dışlandım bir erkeğin yapması gerekenleri yapmadığım için erkek arkadaşlarım pek olmadı ve ergenlik çağında tam bir erkek düşmanıydım,  erkeklere takılmazdım, onlardan nefret ederdim. Kız arkadaşlara takılır onların yaptığını yapardım. Bu da çevredekilerin hoşuna gitmezdi.
Eşcinsel derneklerinden herhangi birine üye misiniz?
Hayır, değilim. Burası Türkiye ve hak etmediğin birçok şeyle suçlana bilirsin bu gibi yerleri güvenli görmüyorum. Birçok ülkede olduğu gibi Türkiye’de de bizim haklarımızla ilgili daha hiçbir şey yapılmadı. Hollanda’da eşcinsel insanların hakları güvence altında. Türkiye’de de böyle bir şey olsa çok güzel olur.
Kıyafet seçiminde zorluk çekiyor musunuz, istemediğiniz kıyafetleri toplum baskısından dolayı giymek zorunda kalıyor musunuz?  
En çok zorluk çektiğim konulardan biri de bu kendimi, kadın olarak hissediyorum ve bir kadın gibi giyinmek istiyorum ama toplum baskısı buna izin vermiyor.
Cinsel yöneliminiz dolayısıyla ne gibi sıkıntılar yaşıyorsunuz?
Benim gibi insanlara hiçbir yerde iş verilmiyor, yalnızlığa terk ediliyor. Oysa ben bu kaderi seçmedim, bu topluma kendimi kabul ettirememenin zorluğu içinde yaşayıp gidiyorum. Ailemin desteğiyle ayaktayım, bir de aileden ayrı insanları düşünürsek çoğu fuhuş yapmakta. Bu da çok üzücü bir durum, asla bu duruma gelmek istemem. Toplumun bizim gibi insanlara sahip çıkmasını istiyorum.
Ben sürekli dışlandım. Evet dışlandım çevrem tarafından dışlandım ve hala dışlanıyorum. Böyle bir durum beni çok kötü etkiliyor, bundan dolayı arkadaşlık kuramıyorum, kimseye güvenemiyorum, hayatta tek başımayım.
Siyasi partilerin farklı cinsel tercihlere yaklaşımını nasıl buluyorsunuz? Bu alanda görüştüğünüz milletvekili, sizi destekleyen siyasi var mı?  
Öncelikle şunu söyleyeyim görüştüğüm milletvekili yok. Siyasi partilerin bu konuda her hangi bir çalışmasının olduğunu duymadım. Fakat BDP’nin cinsiyet eşitliği ile ilgili bir yasa önerisi var. Umarım kabul edilir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.