Gazi
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Görme Engelliler Öğretmenliği 3.sınıf öğrencisi Bekir
Boztaş, görme engelini görme engelli öğrencileriyle aşacak. Doğuştan görme
engelli olan Boztaş, görme engellileri ve görememeyi nasıl aşıp görme
engellilere umut olduğunu anlattı.
Rukiye
ELMALI
Bekir
öncelikle bize görme engelin hakkında bilgi verir misin?
Ailemin üçüncü çocuğuyum ve 20 yaşındayım. Akraba
evliliğinden dolayı ablam ve ben dünyaya yüzde yirmi görerek geldik, bu genetik bir rahatsızlık. Kan
uyuşmazlığından kaynaklanıyor. Şu an ise sadece yüzde beş görüyorum. Bu sadece
yolumu bulamama yarıyor, hiç bir şeyi seçemiyorum.
Senin
çocuklarının da görme engelli olma olasılığı var mı?
Ben bunu biliyordum aslında, ama bilmek istemiyordum.
Geçen ders hocamız bunun kalıtsal olduğunu söyledi ve eğer benim çocuklarım da
görme engelli olursa bilinçli bir ebeveyn olacağım.
Ortaokul
ve liseyi normal lisede mi Özel Eğitim okulunda mı okudun?
Normal okulda okudum ama kesinlikle çok zorluk
çektim. Eskiden okullar bu kadar yaygın değildi. Kimse de beni yönlendirmedi.
Görme
engelliler bölümünü isteyerek mi seçtin?
Küçüklükten beri sorarlar ya çocuklara ne olacaksın
diye, ben de formaliteden öğretmen derdim. Çünkü bir avukat bir doktor bir
polis olamayacağımı biliyordum. Ama hayalimde elektrik mühendisi olmak vardı.
Beni hayat yönlendirdi diyebilirim, üniversite giriş sınavından iyi bir puan
aldım ve bir tercih yapmam lazımdı. Bu bölümü biliyordum ama açıkçası
korkuyordum, ben görme engelliyim onlar görme engelli zor diyordum hep. Bana
tüm hocalarım şehir dışında yapamazsın, yazma il dışı dediler, ama benimle
irtibata geçen bu bölümden arkadaşlarım “yapabilirsin. Senin için de faydalı
olur o bölümde de görme engelli var” dediler ve ben de görme engelimi onlarla
unutmaya yüzde 5 de olsa onlarla bunu paylaşmaya karar verdim.
Peki,
Bekir o zaman söyle bir şey diyebilir miyiz? Görme engelliler görme engelliler
öğretmenliği mi seçiyor?
Hayır, genelde görme engeli olan insanlar kendileri
de görme engelli oldukları için öğrencilerine bir şey aktaramamaktan korkuyor.
Buraya gelenler kendine güvenenler aslında, bölümde 4 üniversitede farklı
bölümlerde 38 kişi var. Öyle bir genelleme yapmak yanlış olur. Gazi
Üniversitesi’nin ‘Engelsiz Gazi Kulübü’ var. Birbirimizi tanıyoruz destek olmaya
çalışıyoruz
Bölümünüzün
mezunlarının istihdam olanakları nasıl?
Ülke genelinde yeteri kadar okul yok, yaklaşık 16 okul var, ancak il ve ilçelerde
Rehberlik Araştırma. Ama benim ilk tercihim öğretmenlik.
Bölümde
gördüğün dersler sana da faydalı oluyor mu?
Ben normal okulda okudum ve Latin alfabesi
biliyorum. Braill alfabesi bilmiyordum,
onu öğrendim. Zorluk çekiyorum aslında, çünkü nokta halinde harfler var ben Latin
harflerle karıştırıyorum.
Öğrencilerin
var mı? Onlarla anlaşmakta zorlandın mı?
Hayır, zorlanmadım, bu bölüme gelip 4. sınıf olmuş
ama daha engelli insanla konuşmamış insanlar var. Benim engelim avantajım oldu
aslında. Cuma günlerimiz boş ve öğrencilerimiz var ilk başta çok tedirgin
oldum. Bende görme engelliyim ama sanki bana kendilerini daha yakın hissettiler
sürekli sorular soruyorlar. Görme engelli birini eğitmek kolay ama başka
engellerde işler biraz daha zorlaşıyor. Biz tek görme engellilerle
karşılaşmıyoruz ki otistik öğrencilerimiz de var.
Görme
engelliler için özel cep telefonu var mı?
Hayır, yok
ama sesli program var. Benim telefon ve bilgisayarımda var, ekranda ne varsa
sesli okuyor. Mesajlarımı söylüyorum yazıyor ve bana gelen çağrıları mesajları
seslendiriyor.
Bize
görme engelli insanların yönlerini nasıl bulduğunu anlatır mısın?
Görme engelli total ve az görme diye ikiye
ayrılıyor. Totaller tamamen başka duyu organlarıyla, az görmeye sahip olanlar
ise biraz da görme katıntısını da kullanıyorlar. Bende görme engelliyim ve
buraya geldiğimde en çok zorlandığım Ankaray’dan metroya geçiş ve hangi
caddeden çıkacağımı bulmak oluyordu. Ama biz görme engelliler işitme ve koku
olma yönümüzü çok kullanıyoruz. Mesela aktardan kokuyu alıp sağa dönüyorum. Işıklardan
devam ediyorum. Belediyenin yapmış olduğu hissedilebilir bantlar var onlardan
da yararlanıyoruz. En fazla işitme özelliğimizi kullanıyoruz.
Hissedilebilir
yüzeylerin yararı oldu mu?
Aslında oldu, ama çok kaygan yağmurda karda çok
kayıyor ve tam temel oturmadığı için arada söküyorlar ve şaşırıyoruz.
Bastonlarımız aralarına takılıyor bizi zor durumda bırakıyor.
Özel
eğitim okullarına bakış Türkiye de nasıl? Sence özel eğitim okulu mu normal
okul mu tercih etmeli engelli öğrenciler?
Şu an hocalarımız bir araştırma içindeler, 5 yıla
kadar bu bölüm kapanabilecek çünkü görme engellileri topluma kazandırmak amaç
iken sanki onlar toplumdan daha da bölünüyor. Çocuklar etiketleniyor. Gören insan ne yapıyorsa biz de onu
yapmalıyız öğretmenlerin bilinçlendirmesi gerekiyor. Öğretmenler yüzde elli
görme kaybı olan insanları bile özel eğitim okullarına yolluyor. Briall alfabesini gözüyle okuyan
öğrencilerimiz var. Bizim de temennimiz kaynaşmaktan yana biz engelli
olabiliriz ama biz de bu toplumun insanıyız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.