İyi Olan Aşk

Uğur AKICI

Aşk deyince nedense bazı insanların ağzından kötü sözler çıkar. Keşke hiç aşık olmasaydım derler. Korkmuşlardır aşktan. Herkes aşık olmuştur. İyi, kötü anıları vardır. Ama aşk konusu açıldığında bazılarının hemen kötü anıları canlanır. Suratlar asılır. Aşk için nefret söylemleri kullanılır. Oysaki aşkın sanıldığı gibi pek kötü yanı yoktur. Kötü olarak nitelendirilen yönleri ise insana kişilik kazandırır, insanı olgunlaştırır, egosunu törpüler, insana kendisini başkasının yerine koymayı öğretir. Aşktan korkanlar aslında kendisinden taviz vermek istemeyenlerdir. Ya da tekle yetinmekten korkan aç gözlülerdir. Yoksa insan aşktan niye korkar? Bazılarının da cesareti yoktur. Öyle ya da böyle kötü gösterilse de insan bir kere aşık olur. Eğer bir insan bir kere aşık olmuşsa onu yeterince olgun sayabiliriz. Asıl ilginç olan hiç aşık olmamış bir insan. İnsan düşünemiyor ama eğer hiç aşık olmamış bir insan varsa bu insandan korkun. Hiç aşık olmamış insan hiç çekilmez.

Bir de kendini aşıktan sayanlar var. Bu insanlarda ilgi duyduğu insana karşı arabesk tabirle “ya benimsin, ya kara toprağın” anlayışı vardır. Bunun yakından uzaktan aşkla bir ilgisi yoktur. Bu anlayışta olan insan olgunlaşmamıştır. Bir çocuğa benzer, istediği oyuncak ise ilgi duyduğu insandır. Bazen kendisini ve aşık olduğu kişiyi öldürmekle ilgili haberler görürüz. Bu sapkınlığın aşk olarak tanımlanması beni çok üzer. İnsan aşık olduğu insanı değil öldürmek, saçının teline zarar gelsin istemez. Aşık olan insan değil sevdiğine zarar vermek, düşmanına bile zarar vermek istemez. Çünkü aklında bir tek aşk vardır.